АХВЯРАВАНЬНІ БІНіМу НА ВЫДАНЬНЕ АНГЕЛЬСКА-БЕЛАРУСКАГА СЛОЎНІКА

Вольга Нарушэвіч (Аўстралія) $1000
Др. Вітаўт і Вера Рамук 1000
Кастусь Акула (канад. дал.) 1000
Мітрафан Смаршчок (у памяць бацькоў Ігната і Паўліны) 500
Аляксандар Сецька 275
Хведар Кажаневіч 250
Пастыр Юры Рапецкі 100
Кастусь і Марыя Верабей 55
Вольга Грыцук (у памяць мужа Алеся Грыцука) 500

Сям'я Кіпеляў выказвае шчырую падзяку наступным асобам і арганізацыям, якія ўсклалі вянкі ды замовілі паніхіды па адыйшоўшай ад нас Зоры: Радзе Беларускай Народнай Рэспублікі, Беларуска-Амэрыканскаму Задзіночаньню, Амбасадзе Беларусь у ЗША, Беларускаму Інстытуту Навукі й Мастацтва ў ЗША і Канадзе, Нью Ерскай Публічнай Бібліятэцы, Танцавальнаму ансамблю беларускай моладзі, Кардыёлягічнай лябараторыі шпіталю гораду Гакенсак (Нью Джэрзі), Слоўнікавай Сэкцыі БІНіМу ды спадрствам Аляксандру і Тамары Кольба, Надзі й Янку Запруднікам, Ніне і Алексу Сільвановічам, Антону Шукелойцю, Эдзіт і Алексу Камю, Але Орса-Романо, Кацярыне Баллерыні, Лявону Шураку, Зосі Груша, Люізе Колін, Вользе Караткевіч, Уладзімеру Арлову.
Гэтаксама мы былі ўсчуленыя ды вельмі дзякуем прыбылым на пахаваньне здалёк спн. Івонцы Сурвілла, Старшыні Рады БНР, ды сп. Сяргею Шупу, блізкаму сябру сям'і ды супрацоўніку слоўнікавае камісіі БІНіМу. У памяць Зоры даслалі ахвяраваньні на выданьне ангельска-беларускага слоўніка:

Д-р Робэрт Тозз $ 500
Д-р Уладзімер Набагез 400
Д-р Вітаўт і Вера Рамук 200
Д-р Аляксей Арэшка 100
Д-р Барыс і Люда Рагуля 200
Віталь і Люба Кажан 250
Вячка і Джоэн Станкевіч 250
Кацярына і Яраслаў Вініцкія 150
Вера і Франук Бартуль 100
Ліза Літаровіч 100
Міхась Лужынскі 100
Люда і Білл Грант 100
Васіль Мельяновіч 100
Віктар Тур 100
Ніна і Алекс Сільвановіч 100
Барыс і Галіна Гайда 100
(раней даслалі яшчэ 105)
Аляксандра і Раіна Сямёнавы 100
Галіна Руднік 100
Анатоль і Галіна Кучура 100
Янка Жучка 100
Мікола Грэбень 100
Ната і Крыс Русак-Гернат 100
Робэрт і Аня Герберт-Бойчук 100
Вера Запруднік 100
Уладзімер і Ліда Ракуць 50
Барыс і Марыя Данілюк 50
Джон і Кацярына Стоксбуры 50
Эдіт і Алекс Камю 70
Гарві Паўлюс 50
Гертруда і Віліам Нітчэ 50
Джэфры і Джанэт Пэрльштайн 50
Нансы і Кэвін Бунін 50
Люба і Міхась Бахар 30
Язэп Кузьменка 25
Міша і Барбара Швэд 20
Андрэй Пабас 20

Сям'я Кіпеляў выказвае таксама ўдзячнасьць усім, хто прыслаў спачуваньні, выказалі тэлефанічна або праз электронную пошту. Усяго мы атрымалі панад 200 спагадаў-спачуваньняў, што паказвае, якія шырокія кантакты былі ў Зоры, як яна супрацоўнічала зь людзьмі розных зацікаўленьняў і поглядаў. У некаторых спачуваньнях ад ейных сяброў школьных-студэнцкіх гадоў выказаныя настальгічныя ноткі аб маладосьці, у сяброў па грамадзка-навуковай працы ўспаміны аб працы, аб незваротнасьці гадоў, некаторым спачувальнікам не забываецца Зорына заўсёдняя ўсьмешка, іншым ейная гатоўнасьць дапамагчы. Аб Зорыных рысах выказана сапраўды шмат дадатных словаў. Сям'і ў цяжкую хвіліну гэта былі падбадзёрвальныя словы, прыемныя, патрэбныя, незабыўныя.
Некаторыя з выказваньняў аб Зоры былі падсумаваныя сп. Янкам Запруднікам, дарэчы, яму, Яну і Надзі, мы вельмі ўдзячныя за ўсё, усё - як яны былі з намі разам у нашым горы. Але яшчэ зь некаторымі спачуваньнямі мы бярэм на сябе сьмеласьць пазнаёміць грамадзтва.

"На Вялікдзень я быў у Полацку і замовіў у Спаса-Еўфрасінеўскім манастыры саракавуст за супакой Зорынай душы. Моляцца за яе таксама ў Жыровіцкім манастыры пад Слонімам і ў менскай Кацярынінскай царкве на Нямізе, дзе я таксама паклапаціўся пра саракавуст..."
Уладзімер Арлоў (Ваш Валодзя)

"During a recent visit to my beloved Belarus I learned the very sad news of Zora's death, and I am writing now to offer sincere condolences. Although we have not met often in person, I have felt that I really knew you both, perhaps partly through your many excellent joint publications. As I am sure you know, you are immensely valued and respected in, amongst other places, the Belarusian Writers' Union, and the day before yesterday many people there spoke to me about Zora's passing.
You will be in my prayers as well as theirs at this melancholy and difficult time."
Arnold (McMillin)

"Толькі што я даведаўся ад Уладзімера Арлова пра сумны ўдар лёсу, які напаткаў Вас. Прыміце, калі ласка, маю сардэчную спагаду. Хоць я сустракаўся з Вашаю жонкаю ў Менску ўсяго некалькі разоў, я ўсё-ж ткі моцна адчуваў сілу яе чалавечага ўзьдзеяньня, ня кажучы ўжо пра тое, што яе сталая прысутнасьць у беларускай літаратуры на эміграцыі была заўсёды адчувальная для нас у Заходняй Эўропе перш за ўсё праз яе навуковыя і бібліяграфічныя працы. Для беларускай літаратуры эміграцыя, здаецца, усё яшчэ існуе: Васіль Быкаў, Алесь Разанаў, Сьвятлана Алексіевіч, Зянон Пазьняк і іншыя сёньня таксама не жывуць на сваёй радзіме, якую так моцна любіла Вашая жонка - гэта я мог бачыць дзесяць гадоў таму назад на сумеснай вечарыне ў Адама Мальдзіса, калі Вашая жонка, такая радасна ўсхваляваная, прыехала туды зь вёскі. Між іншым, заўтра Алесь Разанаў у Вене атрымлівае міжнародную прэмію імя Гердэра, што мяне асабліва радуе. Беларуская літаратуры жыве і будзе жыць далей. Калі я чытаў ліст Уладзімера Арлова, мне нагадаліся радкі верша нямецкага паэта Гансы Каросы: "Мы ня чуем, калі гучыць Боская мэлёдыя, мы ўздрыгваем толькі тады, калі яна замаўкае." (Wir horens nicht, wenn Gottes Weise summt, wir schaudern erst, wenn sie verstummt!) Гэтае ўздрыгваньне, дарагі спадар Кіпель, я глыбока адчуў, калі даведаўся пра сумную навіну."
Ваш Норбэрт Рандоў (Norbert Randow)

Дык яшчэ раз грамадзтву і на эміграцыі, і ў Беларусі за ўшанаваньне Зоры: жонкі, маці, бабулі, сяброўкі грамадзтва і Дачкі Беларусі Шчырае Дзякуй!
Сям'я КІПЕЛЯЎ